مجید مجیدی در یادداشتی در حمایت از مردم بی‌دفاع غزه نوشت: مرگ و نفرین بر محافل حقوق بشری که چشم و گوششان کر شده و نمی‌بینند این‌همه ظلمی را که به یک ملت می‌رود، حتماً از نگاه بی‌فروغ آن‌ها این‌همه زن و کودک بی‌دفاع که کشته می‌شوند انسان نیستند!

در متن کامل این یادداشت به‌قلم کارگردان «رنگ خدا» آمده است:

بسمه تعالی

سرزمینی را می‌‌شناسم که به‌وسعت یک تاریخ به آن ظلم شده… سرزمینی را می‌شناسم که سلاحشان ایمان به خداست، در مقابل بمب‌ها و مو شک‌ها سینه‌شان را سپر می‌کنند. پناهگاهی ندارند به‌هنگام بمباران‌های وحشیانه اهریمنان. سرزمینی را می‌شناسم که در ماه ضیافت خدا بر سر سفرهٔ سحر و افطارشان بمب‌های ویرانگر است.

مردم این سرزمین به‌راستی در این ماه میهمان خدا هستند و با شهادتشان برای ابد میهمان خدا خواهند بود. سرزمینی را می‌شناسم که نوجوان آن را به‌جرم دفاع از سرزمین اشغال شده‌اش زنده زنده در آتش می‌سوزانند. مرگ و نفرین بر محافل حقوق بشری که چشم و گوششان کر شده و نمی‌بینند این‌همه ظلمی را که به یک ملت می‌رود، حتماً از نگاه بی‌فروغ آن‌ها این‌همه زن و کودک بی‌دفاع که کشته می‌شوند انسان نیستند!

البته روی سخن من نه محافل حقوق بشری، نه دولت‌های غربی و نه دولت‌های عربی که اگر غیرتی داشتند امروز صهیونیزمی نبود، بلکه روی سخن من مردم آزاده جهان است. چطور می‌توان شاهد بود که ده‌ها تن بمب بر سر ملتی بی‌دفاع و مظلوم ریخته شود و جهان در یک سکوت مرگبار فرو رود!

چگونه می‌توان پیکر بی‌جان و آغشته به خون کودکان بی‌دفاع را دید و سکوت کرد! بیاییم همگی ندا دهیم که مردم غزه آغوش ما پناه شماست. به آن‌ها بگوییم که این تصاویر کودکان آغشته به خون در حافظه تاریخی ما می‌ماند و دل‌های‌مان برای همیشه نسبت به غاصبان و جلادان صهیونیزم پر از نفرت باقی خواهد ماند. و در آخر به مردم غزه بگوییم ما کنار شما هستیم، دل‌های‌مان با شماست و به شما به‌خاطر پایداری و استقامتتان و شجاعتتان درود می‌فرستیم.